Het komt erg dichtbij nu!

Hoi allemaal! Mijn naam is Maureen Kelders en ik ben negentien jaar oud. Ik woon in Best in Noord-Brabant. Ik houd van pianospelen en gezellig doen met vriendinnen. Ik volg de opleiding Toerisme op de Rooi Pannen in Eindhoven. Om precies te zijn de niveau 4-opleiding Frontoffice. Dit is ook echt al wat ik jaren wil doen! Hotellerie en hospitality spreekt mij enorm aan. Mijn voorkeur gaat (op dit moment) uit naar een camping of een bungalowpark.

Daarom gaat mijn eerste stage ook beginnen bij Vacansoleil! Een enorm groot en goed bedrijf! Op mijn school kregen we een hele tijd geleden een voorlichting van Vacansoleil, een aantal werknemers van Vacansoleil kwamen naar onze school om uit te leggen hoe de stage binnen het bedrijf er uit zal gaan zien. Het sprak me meteen aan en ik voelde me gelijk thuis binnen het bedrijf! Het liefste wilde ik meteen solliciteren maar dat mocht nog niet van school...
Na een paar weken mochten we dan eindelijk solliciteren! Dat heb ik gelijk gedaan! Helemaal vol spanning en vol afwachting ging er een dag voorbij. De volgende ochtend werd ik gebeld door een onbekend nummer. Spannend!

Samen met een vriendin die bij mij in de klas zat ben ik naar de hal gelopen in school. Emma heet ze. Natuurlijk, zul je altijd net zien dat je op dat moment over je bundel heen zit. Ik kon dus niet terugbellen... Gelukkig mocht ik met de telefoon van Emma bellen.
Ik zei voor de grap: "Misschien is dit Vacansoleil al!". Emma en ik moesten lachen bij het idee dat ze al zó ontzettend snel terug zouden bellen. Vol spanning ging de telefoon over, "Met ... van Vacansoleil", hoorde ik door de telefoon! Daar begon de spanning al. Uit het gesprek werd meteen duidelijk dat ik de week erop al op gesprek kon komen!

Het selectiegesprek bij Vacansoleil ging best wel goed! Ik moest mezelf voorstellen en uitleggen wat ik graag wilde voor stageplek. Verder moest ik nog wat korte gesprekjes doen naar aanleiding van mijn voorkeuren voor landen. Hier kwam al snel uit dat mijn Duits en Engels prima waren. Ook was Duitsland één van mijn voorkeur landen. Ik ging met een goed gevoel weg bij het hoofdkantoor van Vacansoleil in Eindhoven!

Toen was het wachten... Ieder telefoontje werd binnen 5 seconden beantwoord. En toen na 3 dagen wachten werd ik gebeld! En ja hoor, ik was aangenomen!!! Wat een feest! De plek konden ze toen nog niet bekend maken, daar werd ik later nog voor gebeld.
Ongeveer drie weken later hoorde ik dat ik naar camping Kinzigtal ging in Duitsland, het Zwarte Woud! De camping ligt in het plekje Steinach bij Freiburg in de buurt. Wat een goed nieuws! Ik was helemaal gelukkig. Toen was het nog ongeveer vier maanden weg. Dat leek een lange tijd! En nu zit ik hier op de bank, vier maanden later. Morgen vertrek ik... Ik ga eerst met mijn vader, moeder en zus nog in een hotel overnachten voor twee nachtjes in Schallstadt, Duitsland. Dit om het af te sluiten en vast bekend te raken met de omgeving.
De echte dag is aanstaande vrijdag. Dan gaan de zes maanden stage beginnen! Ik heb er enorm veel zin in maar vind het ook erg moeilijk om iedereen hier achter te laten... Ohja, over familie en vrienden gesproken...

Ze hebben echt iets geweldigs voor me gedaan gister! Ik ging met een jeugdvriendin ergens lunchen. Laurie heet ze. We hadden afgesproken rond een uur of twaalf. We gingen lekker lunchen bij het Joe Mann in Son. Het was super gezellig! Ik had deze lunch cadeau gekregen van haar. Na de lunch vertelde ze me dat ze nog een McFlurry luste van de McDonalds. Laurie die een McFlurry wilde... Dat kwam niet vaak voor. Ik zat enorm vol en vertelde dat ik niet meer hoefde. Maar toch hoe dan ook wilde ze een McFlurry.

Daar gingen we dan richting de McDonalds, tegen heug en meug zat ik de McFlurry op te eten. Dat was niet niks!
Even later gingen we dan naar huis, ik stelde voor om te gaan Simsen! Dat is nog iets wat we van vroeger kennen. En af en toe nog spelen als we samen zijn. Dat vond ze een leuk idee.
Toen ik thuis kwam was het eigenaardig stil in huis, ik dacht iedereen zit vast in de achtertuin! Het was namelijk heerlijk weer gister. Maar nee toen ik richting onze bar (eettafel) liep zag ik een hele hoop cadeaus. Wat is dit... Toen ik in de keuken keek zag ik ineens dat daar heel m'n gezin stond. Ik weet niet meer wat ik op dat moment dacht, want 1 seconde later hoorde ik al achter de bar uitkomen: SURPRISE!!!
Ik stond echt versteld, ik wist niet wat ik zag, hoorde, dacht of zei. Daar stonden mijn vriendinnen dan met z'n allen. Zo'n emotioneel wrak als ik ben, stond ik daar met tranen. Wist niet wat te zeggen of te doen. Meteen kwamen mijn vriendinnen naar me toe om me te troosten. Ik trilde nog enorm maar deed m'n best om me te beheersen (dit lukte absoluut niet!). Toen ik daarna redelijk weer op adem was zei mijn moeder tegen mij, loop maar is naar de tuin. Toen ik in de tuin stond kon ik al helemaal niet meer stoppen met huilen. Daar zat dan mijn hele familie en kennissen. Wat leuk was dat zeg!

Al gauw volgde de cadeautjes en babbeltjes. Ik heb superleuke dingen gekregen! Te veel om op te noemen, maar wel allemaal stuk voor stuk leuke dingetjes die ik zeker goed kan gebruiken. Ik voelde me méér dan jarig. Mijn buurman die veel met camera's en fotografie doet heeft de hele gebeurtenis op foto's staan. Super leuk dat hij zoveel foto's gemaakt heeft! Maar elke keer als iemand ging, was het weer hetzelfde... Dat betekende dat dit de laatste keer was dat ik ze zou zien voor vertrek. Zo zijn de benodigde tranen zeker naar buiten gekomen!
Al met een al een geslaagde dag. Hierdoor heb ik het voor mijn gevoel goed afgesloten in het Noord-Brabantse dorpje Best, nu ben ik helemaal klaar voor de stage! Ik heb er super veel zin in.

Als jullie willen weten hoe het verder gaat... Wordt vervolgd...